4 februari zuideiland Nieuw-Zeeland & Melbourne

!Hola! Daar ben ik weer. Waarschijnlijk met dit keer mijn laatste verhaaltje omdat ik al weer bijna richting Nederland ga (en de laatste twee weken vertel ik liever face-to-face over een kopje koffie of een biertje, anders heb ik niks leuks meer te vertellen ben ik bang).

Inmiddels al weer een week terug in Australie. Ik ben blij dat ik hier in Melbourne weer een paar zonnige dagen heb mogen meemaken, want waar het noorder-eiland van Nieuw Zeeland prachtig weer had, viel het zuider-eiland flink tegen. Veel activiteiten werden afgelast en van het magere weekje dat we maar hadden op het zuider-eiland heeft enkel een paar uur de zon geschenen. Verder veel regen en wind. En was dit er niet, dan waren er wel mistbanken die het uitzicht verstoorden. Omdat we al weinig tijd hadden, konden we in tegenstelling tot de anderen ook niet langer blijven op bepaalde plekken om beter weer af te wachten, of om afgelaste activiteiten in te halen. In Abel Tasman zijn we een dag gebleven. We kwamen helaas laat aan na een lange reis. Savonds met een grote groep een goede barbecue gehad en de volgende dag afscheid genomen van onze groep en in de bus gesprongen van tourguide Slim (die bepaald niet slim (slank) is). Ook Slim reed ons rond en gaf ons regelmatig de mogelijkheid om voor de verandering weer eens een waterfal te bekijken, of een korte wandeling te doen. Ook was er natuurlijk genoeg tijd voor de gebruikelijke koffie en lunchpauzes. Zo ook vrijdag 22 januari, waar we een 'korte' wandeling hebben gedaan naar een grote rots vol zeehonden. Er zouden af en toe ook pinguis te zien moeten zijn, maar helaas. Dat zelfde geldt ook voor de walvissen en dolfijnen waarvoor je heel veel geluk moet hebben rond deze tijd van het jaar. 

Een dag later hebben we een bezoekje gebracht aan de bekende pancake rocks met haar blowholes. In de rotsen zijn de verschillende lagen zeebodem te herkennen die in de loop van de jaren uit de oceaan omhoog zijn geduwd en nu rotsen vormen. Door de erosie zijn in de rotsen gaten ontstaan, wanneer een golf door deze gaten heen komt ontstaat er een enorme druk en wordt het water door de gaten omhoog in de lucht gespoten. Dit was erg gaaf en ik denk dat we geluk hadden met de hoge golven en de zon (want regenboog :)). Erg indrukwekkend en dus een paar prachtige plaatjes geschoten. De reis vervolgde verder naar Franz Joseph en onderweg kregen we te horen dat er een zware storm aan zat te komen en dat we rekening moesten houden met de mogelijkheid dat we er een paar dagen vast zouden zitten. Omdat een activiteit er de dag later dus niet in zat werden we in Franz Joseph onderaan de wandelroute van de  glacier afgezet, zodat we deze toch nog konden zien. Helaas was het al wel erg mistig. Je kon goed merken dat je dicht in de buurt van de glacier kwam, want het de lucht was erg fris en koel. Ook de rivier vanaf de glacier had ijskoud water. Overal langs de route waren ook kleine watervallen vanaf de glacier te zien en natuurlijk de gigantische rotsblokken en stenen die in de loop van de decennia van de berg zijn geflikkerd. Natuurlijk moesten we nog wel even van het 'veilige' wandelpad af om een berg met rotsen te beklimmen voor een beter uitzicht. Daar stond je dan in je korte broek in de buurt van een ijsberg. Bij aankomst had ik niet meegekregen dat we de terugweg zelf moesten teruglopen. Dus met eningsinds haast de laatste zes kilometer zelf gewandeld door the middle of nowhere, zodat we voor het donker en de regen terug zouden zijn. 

De dag erna was zoals voorspeld verschrikkelijk. Het heeft minimaal 24 uur non-stop geregend, en ook niet zachtjes. Dus we zijn niet eens een kijkje wezen nemen in het dorpje. Gelukkig had mijn bed een fatsoenlijk matras en maarliefst twee stopcontacten voor mij alleen EN was er ook nog eens gratis wifi vanuit mijn bed. Conclusie; Niks gedaan. Wat trouwens wel heerlijk was voor een dagje, maar wel jammer aangezien het een van de populairste plekken van Nieuw Zeeland is en een van onze laatste momenten in Nieuw Zeeland. 

De 25e vervolgden we onze weg naar lake Wanaka. Onderweg was goed te merken dat het flink had geregend. Rivieren waren tien keer zo breed en overal langs de weg (op de weg zelfs) waren  hoge watervallen te zien. De meeste tussenstopjes over geslagen omdat het nog steeds regende, en ik besloten had al wel genoeg watervallen te hebben gezien. Omdat we later aankwamen, hebben we Puzzling World de volgende dag gedaan. Dit was niet heel bijzonder maar een leuke tijdsbesteding waarbij optische illusies centraal stonden. 

In Queenstown heb ik wat tijd voor mezelf gehad toen Yash besloot twee keer van een brug te springen. Ik heb rondgehobbeld in de 'stad'. Queenstown doet je een beetje denken aan een of ander Duits of Zwitsers wintersport dorpje. Helaas dus ook maar een halve dag hier, want de dag erna vroeg vertrokken richting Christchurch Airport. Uiteindelijk na zeven uur in de bus toch nog ruim op tijd aangekomen voor onze vlucht naar Australië dus hebben we ons niet hoeven stressen. 

Na een lange woensdag de 27e laat gearriveerd bij Yash thuis. Meteen bed ingedoken en voor het eerst sinds tijden een beetje uitgeslapen. Yash moest weer aan het werk en ik ben dus maar de stad wezen verkennen. Dit heb ik eigenlijk de hele week zo volgehouden. Melbourne is groot en er is genoeg te doen. Een beetje sightseeing, windowshoppen en gebouwtjes fotograferen. Daarnaast heb je al een halve dagtaak aan een van de vele musea afstruinen (museum of the Moving Image, National Gallery). Ik vond ook een nintendo workshop waar ik me een paar uur heb vermaakt. Daarnaast australian open volgen op livescreens in de stad, dagelijks een picknick in het zonnetje in Botanic Gardens of een van de andere parken in de stad, enzovoorts. Een dag heb ik totaal overgeslagen en weigerde het huis te verlaten. We hebben twee Lord of the Rings films (extended versions xD) gekeken omdat we dat wilden na ons Tolkien avontuur in Nieuw Zee-land, pizza besteld, geplaystationt en genetflixed. Poh ik was al bijna vergeten hoe mijn leven in Nederland er uit zag twee maanden terug. De één-na-laatste dag van de Australian open ben ik samen met Ilze daadwerkelijk IN (op/naar/bij) de Australian Open geweest. Met een groundpass mochten we helaas - maar natuurlijk - niet naar binnen in het stadion tijdens de vrouwen finale. Ik vond het nu ook net weer niet waard 300 euro neer te tellen voor een ticket. Maar we mochten wel gewoon het Rod Laver Stadion in tijdens de finale van jeugd onder achttien. Dus wellicht wel de toekomstige finalisten van de AUstralian Open gezien. Daarnaast konden we wel gewoon de rest van het terein op en de finale in een van de areas op een groot scherm kijken. Het was trouwens een top finale om te zien! Verder had het een festivalsfeer met biertjes, muziek, mooi weer en veel eetkraampjes. Uiteindelijk de mannendubbel finale geskipped omdat er thunderstorms onderweg waren en het opzich al laat genoeg was. :) Leuk om mee te maken en jammer dat ik niet eerder kon (om een van de grote namen in de voorrondes al in het stadion te kunnen zien).

Vandaag heb ik mijn laatste tour in Australie geboekt: The Great Ocean Road. Ik kan namelijk moeilijk zowel dit als Fraser Island en Whitsundays missen. 16 maart vlieg ik naar Thailand. Op dit moment zijn er alleen nog geen vluchten beschikbaar vanaf Thailand naar Amsterdam, dus het wordt een verassing hoe lang ik daar nog mag rondhangen. Dan ga ik nu nog even lekker aan de slag met foto's uitkiezen om meer mensen jaloers (of vrolijk of geirriteerd) te maken. 

Tot snel! 

P.S. Dit verhaal is twee weken later pas geupload, omdat ik geen internet had om het eerder online te zetten.