De eerste maand zit er op!

Here I am. Back in Sydney again. Ik heb mijn hippie kleedje gespreid in de Botanic gardens met uitizcht op de Harbour Bridge en het Opera House. Het zonnetje schijnt eindelijk weer eens een keer en tijdens mijn picknick in het groene hart van Sydney heb ik weer eens een keer de tijd gevonden om een verhaaltje te typen. Ik heb mezelf maar weer eens op een ijskoffie getrakteerd ter compenstatie van mijn schrale (gestolen) broterham met pindakaas. Ik heb mijn kleedje inmiddels toch maar richting de schaduw verhuisd, want ALS de zon dan een keertje schijnt, dan moet ik eigenlijk meteen schuilen tegen de UV straling. 

Dan wil ik nu graag alvast een opmerking plaatsen over Aziaten. Aziaten zijn hier de Arabieren van Nederland. Je vind ze overal en meestal verplaatsen voort op een tempo van twee kilometer per uur en als het even kan nemen ze hun hele familie mee. Ik probeer er vaak een spelletje van te maken om te gokken wie de oma, wie de moeder en wie de kleindochter en het achterkleinkind is, maar dat is eerlijk gezegd onmogelijk en waarschijnlijk ook niet echt netjes om te vragen. Soms vergeet ik even dat ik in Australie zit, en waan ik me in China. Tot zo ver deze mededeling. Ja ik ben een racist, net als iedereen met gezond verstand en nee, deze opmerkingen waren niet racistisch bedoeld. 

Ik heb al zeker twee weken niks bijgehouden maar opzich genoeg gedaan de afgelopen tijd. Ik ga mijn plan van aanpak ook veranderen en gewoon een groot lang verhaal schrijven in plaats van een 'korte' samenvatting per dag. haha. En daarnaast post ik een 'kleine collectie' van foto's die ik de afgelopen maand heb gemaakt (of gestolen) op Facebook.

Ondertussen zit er een of ander beest in mijn oor verschuild en moet ineens denken aan nare filmpjes over een spin in iemands oor. - oh the dark side of youtube - Ik heb trouwens (nog) geen super enge grote spinnen gezien.

De vorige keer dat ik schreef was ik ook net gearriveerd in Sydney om oud en nieuw te gaan vieren. In het zelfde hostel als ik de eerste week zat (Collaroy Beach YHA) was de helft van de oorspronkelijke groep nog te vinden. Eerst maar weer eens - voor de zoveelste keer - een rondje door het centrum van Sydney met Ilze, die nu in een hostel midden in het centrum zit. Samen over de harbour bridge gelopen en op zoek naar eten. Opnieuw error: Het was tweede boxing day (public holiday, omdat boxing day in het weekend viel), dus alles zat weer dicht. Na drie uur toch maar langs de McDonalds. De winkels waren wel open dus lekker rondgeneusd (H&M!) en een nieuwjaarsoutfit gescoord.

Ik vond dat het de hoogste tijd werdom Goon uit te proberen en het op een zuipen te zetten. Goon is dus de vieze goedkopewijn in 4 literzakken waar je omgerekend minder dan tien euro voor betaald. De Goon Hangover is een fenomeen in Australie: je moet het meegemaakt hebben. Dus hupsakee kaart- en drankspelletjes doen en de zak goon mee naar het strand met een groep Hollanders. De goon was weg te krijgen, mnaar het is wel een drankje dat je vooral graag bij andere mensen inschenkt. Inderdaad de volgende dag alles behalve topfit, dus dat kan ik ook weer doorstrepen. Het was in ieder geval een gezellige avond - denk ik.

Op aanraden van velen moest ik de Bondi naar Coogee wandeling doen. Gelukkig waren twee andere chicks al van plan dit te gaan doen dus zijn we met zijn drieen vertrokken naar Bondi. Het weer was prachtig en Bondi beach lag dus volgeladen met zonaanbidders. Langs de rotsen omhoog kwamen we niet veel verder dan een meter of twintig omdat we werkelijk van elke druppel in de zee een foto hebben gemaakt (zo mooi was het) en natuurlijk duizend selfies. Gelukkig zaten er ook mooie tussen! Uiteindelijk halverwege de wandeling maar de bus gepakt richting ons hostel, omdat we anders te laat zouden komen.

Omdat het alles behalve waarschijnlijk leek dat ik met oud en nieuw een feestje zoy gaan bouwen in verband met de strenge alcoholregels met oud en nieuw en de dure kaartjes - moest er nog wel even gestapt worden in het oude jaar. Ik heb me kostelijk vermaakt in een of ander backpackers cafe. Mijn laatste biertjes van het jaar waren niet verkeerd. Wel zijn de mannen daar erg 'vriendelijk' allemaal en slaan direct een arm om je heen als je ze perongeluk aankijkt. Ik vond het maar een beetje eng, maar ik deed maar gewoon of ik het heel normaal vond. Omdat het centrum van Sydney een heel stuk van ons hostel af is, hebben we nog een mooie afterparty gehouden in de busrit terug. Arme mensen die al weer op weg waren naar hun werj: daar heb je die kuthollanders ook weer. :')

Oud jaars dag is gearriveerd. Heerlijk kunnen uitslapen in tegenstelling tot velen. Omdat ik een kaartje had gekocht voor een park (Bradleys head: the mast precint) hoefde ik niet om 8 uur sochtends al in de rij te gaan staan voor een plekje, maar kon ik rustig ontbijten en had ik de keuken bijna voor mezelf. Uiteindelijk waren we met een groep van zeven om 13 uur present om een plekje vooraan te vinden. Alhoewel het nog zeker een paar kilometer van de harbbour bridge af was, was het een mooi (rustig) plekje en hadden we goed uitzicht. Helaas was het een alcoholvrij gebied, maar aangezien het erg warm en zonnig was, was alcohol sowieso geen goed idee geweest. De rest van de dag was vooral wachten en chillen. Gelukkig was er live uziek en hadden we genoeg te eten en drinken meegenomen. Om 9 uur was er het kindervuurwerk' en om 12 uur natuurlijk la grande finale. Natuurlijk prachtig om te zien en bijzonder om mee te maken. Wel was de sfeer veel minder uitgelaten dan ik gewend ben in Nederland en was tien minuten na het vuurwerk zo'n beetje het hele park al weer leeg. Vooral gek dat iedereen direct naar huis gaat, maar dat komt misschien omdat het een grote stad is. Uiteindelijk duurde het alsnog 2,5 uur om 'thuis' te komen en daar direct maar ons bed ingedoken. 

1 januari was de Dutchies Nieuwjaarsduik. Al een half jaar geleden las ik hierover op facebook en met ongeveer 250 andere Dutchies in Australia heb ik een kaartje gekocht voor oliebollen, kaassouflees, kroketten en een unox muts. De uitbundigheid die we gisteren misten werd vandaag ingehaald. Het was te merken dat Sydney vol zit met Hollanders (wat in hostels ook erg goed te merken is!) Er werd gejoeld, gezongen en onder het oog van de vele geintereseerde omstanders en camera's van NOS en Bondi Rescue hebben we het afellen nog eens goed en luid overgedaan en renden we het heerlijk warme water in. Erg gaaf om een keer mee te maken.

2 januari was voorlopig mijn laatste dag in Sydney en ik wilde nog graag een ritje maken op de ferry. Kwam dus goed uit dat het mooi weer was en ik gratis het ov kon gebruiken (want jna acht ritjes per week ongeacht kosten of afstand reis je gratis). Vanaf Manly beach de ferry naar het centrum gepakt, wederom rondje opera house gelopen en daarna richting Darling harbour opzoek naar Hard Rock cafe Sydney, waar natuurlijk alles wat ik wil niet in mijn maat is, alleen twee maten kleiner of twee maten groter. GRR. Wel een McFlurry gevonden! Soort van dan tenminste. Het was simpel softijs met oreokruimels er over heen, dus ik voelde me een beetje opgelicht eigenlijk. Vanaf Darling harbour weer de ferry terug gepakt en zo had ik al weer een dagje volgemaakt met genoeg tijd mijn tas weer in te pakken en van al mijn etensrestjes een een volledige avondmaaltijd proberen te maken. 

Aangezien ik 11 januari al naar Auckland Nieuwzeeland vlieg met Yash en ze 9 januari in Sydney komt omdat we vanaf hier vliegen heb ik besloten niet ver weg te gaan van Sydney, maar ik wil ook niet een hele week in Sydney blijven. Gelukkig vond ik travelbuddy Ilze om mee naar Wollongong en Canberra te reizen. We hebben bijna drie dagen in Wollongong doorgebracht. Het weer was vreselijk. Nauwelijks twintig graden en de regen kwam met bakken uit de hemel. Veel hebben we in dit industriestadje langs de kust dus niet uitgespookt. Een wandeling in de stortregen langs de kust en vuurtorens deed me besluiten dat dit een goed moment was om een bucketlist puntje uit te voeren: Een golf over me heen krijgen. Totaal random, maar ik was toch al (een beetje) nat van de regen. Ik heb me in ieder geval vermaakt en het was een goede voorbereiding op wat later die dag uit de lucht kwam vallen. De straten van Wollongong waren veranderd in heuze rivieren en doorweekt kwamen we uiteindelijk aan bij ons onderwatergelopen hostel waar we onze kamer niet direct in mochten doordat de overstroming in de garage het brandalarm liet afgaan. Uiteindelijk was er niet veel anders te doen dan pizza te bestellen en warme chocomelk met marshmellows te drinken toen de ergste regen eindelijk achter de rug was. Verder kwam het met het slechte weer goed uit dat er een bad in de badkamer zat (YAY) en dat de wi-fi zodanig was dat we de All You Need Is Love Kerstspecial konden terugkijken. 

Na twee nachtjes Wollogong werd het tijd om ons naar de hoofdstad van dit gigantische land te verplaatsen. Canberra werd zo'n beetje speciaal als nieuwe hoofdstad opgericht zo'n honderd jaar geleden omdat Sydney en Melbourne ruzie hadden over wie hoofdstad mocht zijn. resultaat: een ontwerpwerdstrijd voor het politieke middelpunt van Australie tussen Sydney en Melbourne in, om oorlog tussen deze twee steden te voorkomen. Het weer werd er gelukkig beter op. Canberra bracht ons op de culturele tour en in drie dagen tijd hebben we drie 'musea' bezocht: The National Gallery of Australia, waar zowel aborigal kunst, als andere beroemde kunstenaars te vinden waren (Andy Warhol; Roy Liechtenstein; Monet), Het nieuwe parlementsgebouw met eerste en tweede kamer en allerlei andere dingen over de politieke kant van dit vrij jonge land waar ik nog steeds niks van snap, en The Australian War Memorial, die een stuk groter was dan gedacht. Wel heel mooi en indrukwekkend en bovendien interessant om de oorlogen eens vanuit Australisch perspectief te bekijken. 
In Canberra hebben we ook nog een dag een fiets gehuurd. Niet alleen omdat het mooi weer was en het al een maand geleden is sinds we voor het laatst op een fiets hebben gezeten, maar ook omdat Canberra een stuk vlakker is dan andere steden. Natuurlijk moesten we links fietsen. Dit was nog best wel spannend. Daarnaast zijn er nauwelijks fietspaden en fiets je meestal gewoon op de grote weg. Ik weet nog steeds niet of dit de bedoeling is. Gelukkig is het dragen van een fietshelm verplicht in Australie dus we durfden iets meer risico te nemen. Ik snap dat mensen niet graag fietsen in zulke landen want je moet continu gefocussed blijven of de auto's om je heen. Deze houden een stuk minder rekening met fietsers dan in Nederland en de wegen zijn ook niet voor fietsers gemaakt. Het moeilijkste aan links fietsen is een bocht naar rechts maken, omdat dit ineens een buitenbocht is. Dit voelt vreselijk onnatuurlijk aan. Verder heb ik ook nog geen idee of links of rechts hier voorrang heeft, maar het lijkt er op dat fietsers nooit voorrang hebben en maar gewoon moeten wachten op groen licht of tot al het overige verkeer weg is.

Na Canberra was het weer tijd om naar Sydney te gaan in mijn uppie. Voor de verandering eens een hostel midden in de stad. Wel even wennen want wat een teringzooi en stank hier. Gelukkig slaapt het bed goed en is er gratis ontbijt. Inmiddels is mijn picknick al lang voorbij en ben ik terug in het hostel aan het wachten tot ik Yash kan ophalen en de weg kan wijzen naar ons hostel. Vandaag een heuze wandeling gemaakt ter voorbereiding op morgen, want ik zal met al mijn inmiddels opgedane kennis over deze metropool, morgen een touristische wandeling verzorgen langs de grootste hoogtepunten van Sydney voor Yash, die hier maar één hele dag is. Vandaag is het wel gelukt om een Hard Rock Café Sydney trui te scoren in mijn maat. Dus ik nu gelukkig twee truien voor het relatief iets koudere Nieuw Zeeland (in Australie bleek één trui vaak al te weinig).

Over twee dagen zitten we in Auckland vanaf waar we in supersonische snelheid heel Nieuw-Zeeland in twee en een halve week gaan verkennen. Zodat ik er nooit meer heen hoef laten we zeggen. Want ja, ik moet nog ooit terug naar Australie voor het bovenste gedeelte van de oostkust, en de west kust. 

Goed goaaaan!