Eindelijk
16 december 2015 - Newcastle, Australië
Eindelijk tijd om een verhaaltje te typen. Op dit moment heb ik Sydney achter me gelaten en zit in de trein richting het Noorden. Aangezien deze trein naar Newcastle drie uur onderweg is, heb ik mijn tablet maar eens tevoorschijn getoverd. Al is een verhaaltje typen op een tablet echt niet chill en hoop ik dat ik nog een beetje kan wennen aan dit externe toetsenbord. Ik heb de afgelopen paar dagen mijn 'dagboekje' op papier wel netjes bijgehouden zodat ik niets vergeet. Feel free om alles te lezen, of alleen de foto's te bekijken als je het te veel tekst vind.
Donderdag 10 december - Reis & Sydney dag 1
Na bijna 48 uur onderweg te zijn eindelijk Australië bereikt. Papa, Mama, Aniek en Kim hebben me naar schiphol gebracht en uitgezwaaid en me vervolgens gedumpt en aan mijn lot overgelaten (grapje). Een kwartier te laat (heuj), om half elf 's ochtends, kwam ik aan op de afgesproken locatie waar ik tussen alle meegebrachte vrienden en familie moeite had om mijn mede-backpackers te onderscheiden en te herkennen. Ik wil benadrukken dat KIM SCHILDERINK tegen alle regels in als eerst begon te huilen waarna mama, Aniek en ik natuurlijk volgden. Het is helaas niet gelukt Kim in mijn backpack te stoppen. Een beetje ongemakkelijk liep ik vervolgens door de douane achter zeventien lotgenoten aan. zonder reisleiding. Pas op Sydney airport zal iemand ons weer komen oppikken dus succes met vliegen en overstappen en alles.
Tijdens de drie verschillende vluchten heb ik gelukkig veel kunnen slapen - in tegenstelling tot een aantal anderen. Het vliegen was wel eng maar viel me niet eens tegen. Het eten en het slapen en de films zorgde ervoor dat ik me redelijk op mijn gemak voelde. Of ik het spannend vond dat mijn reis eindelijk was begonnen en of ik zenuwachtig was voor wat ik de komende weken allemaal ga doen? Nee, en dat heb ik nu nog steeds niet. Maar wel bang dat k uit de lucht werd geschoten of een vlucht zou missen of niet het land zou binnenkomen. De vlucht van Bangkok naar Taipei was wel minder fijn. Erg veel turbulentie. Ik was niet de enige die er misselijk van werd. Toen we eindelijk in Taipei waren hadden we een stop van ongeveer tien uur en werden we naar een hotel gebracht. In het hotel aangekomen hadden we uiteindelijk een schrale vijf uur ofzo over om even te douchen en de oogjes dicht te doen voordat we werden opgehaald. Het weer was ook nog eens regenachtig dus ik moet nog even verzinnen hoe en of ik op de terugreis in mijn eentje elf uur tussenstop ga overleven. Omdat ik nog misselijk was van de vlucht, maar wel honger -Of toch misselijk van de honger?- had in iets anders dan vliegtuigvoedsel (had inmiddels binnen 24 uur al vier keer chinees gegeten). Reden genoeg voor een colaatje en chickenburger bij de burgerking op het airport. We moesten toch nog bijna drie uur wachten voordat we weer konden boarden. Ik moet me trouwens gedragen in Taiwan, want ik moest vingerafdrukken en een irisscan doen om het land binnen te komen. En Aziaten lijken allemnaal op elkaar, maar dat wist ik al.
De reis duurde in totaal van vliegveld tot vliegveld circa veertig uur, waarvan we 25 uur in een vliegtuig hebben gezeten. Één uur hiervan hebben we stilgestaan op Taipei. Ik werd wakker en vond het al een fijne rustige vlucht, maar toen bleek dus dat we nog niet eens vertrokken waren. Uiteindeijk de hele reis geen tablet, e-reader, boek, tijdschrift of Nintendo aangeraakt. Naast eten en slapen heb ik zes films gekeken: Noach, Divergent, Dawn of the planets of the Apes, Vacation, Man of Steel en Trancendent. Volgende keer hoef ik dus niet zo veel mee te sjouwen. Ik heb nog wel een Chinees biertje geprobeerd, want het was toch all-inclusive.
Wat een opluchting toen we eindelijk in Sydney waren geland om donderdagmiddag 13:00 Australische tijd. . Voor ik het wist was ik al langs de douane heen. Bij Borderpatrol op tv komen ze veel strenger over, maar dat vond ik wel meevallen. We werden opgepikt en maakte kennis met onze eerste Australian Backpackers reisleiding. Super chill ritje door Sydney gehad. Ik werd direct vrolijk van het mooie weer. We moesten even langs een uitkijkpunt op Sydney Opera House om een groepsfoto te maken, zodat Australian Backpackers weer een beetje reclame kan maken op Facebook. Daarna door naar ons hostel op Collaroy Beach dat trouwens super chill is. Gelukkig zit ik er met oud en nieuw weer en voor ik na Nieuw Zeeland vlieg ook, dus dikke prima.
Daarna de verplichte uitleg aangehoord en wat papierwerk ingevuld. Australische simkaart ontvangen met 5gb data. Dus vandaar dat ik hele dagen nog bereikbaar ben, want anders krijg ik het nooit op. Na de kamerindeling mijn tas uitgepakt op een kamer waar ik met nog vijf andere dames uit onze eigen groep de komende paar nachten zal mogen verblijven. Even aclimatiseren en mensen laten weten dat ik veilig was aangekomen en toen was het al weer tijd voor de barbecue. Heerlijk weer. Gek te bedenken dat het bijna kerstmis is en dat ik in december nog aan het barbecuen ben. Nog even gekletst en spelletjes gedaan en toen na een douche tevreden en uitgeput het stapelbed ingeklommen. Oordopjes in zodat ik heerlijk in coma kan blijven tegen de snurkers en papagaaien. En blijkbaar snurkte ik zelf het hardst! ^^
Vrijdag 11 december - Sydney dag 2 Lekker fit wakker geworden, wat raar is want normaa ben ik dat nooit om zes uur in de ochtend. Een Jetlag kan dus ook positief zijn, want aangezien het nu pas acht uur in de avond is in Nederland ben ik natuurlijk topfit. Dag twee staat bij Australian Backpackers bekend als de regeldag. Na een gezamenlijk ontbijt - simpel maar doeltreffend - met het openbaar vervoer naar het centrum van Sydney. De Opalcard met daarop saldo ter waarde van dertig dollar was al voor ons geregeld. Na een busrit hebben we nog een stuk met de Ferry (boot dus) afgelegd. Het meer in Sydney is gigantisch. Een ferry is niet snel, maar door de drukke stad om het meer heen rijden kan nauwelijks sneller zijn dan met de boot er gewoon doorheen. En natuurlijk weer prachtig uitzicht en een lekker zonnetje er bij. Met een temperatuur van 24 graden om 8 uur 's ochtends beloofde het al een warme dag te worden. Goed momemt om mensen te spammen met mooie fotos, van het boottochtje met uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera house, en het zonnetje er bij.
We hebben onze bankpassen geactiveerd en geld gepind en gestort. Dit is goedkoper dan geld pinnen met je Nederlandse bankpas, omdat je dan transactiekosten moet betalen. Bovendien kun je bijna nergens terecht met je Nederlandse bankpas. Ik heb nog verhalen aangehoord over het huren van een auto of het terug vragen van je belastingen en pensioen, maar deze zijn natuurlijk (nog niet) op mij van toepassing. Ook hebben we onze Medicare pas aangevraagd. Mochten we een keer veel geld moeten betalen voor de verzekering, dan zullen zij direct uitbetalen en hoef ik dat niet zelf eerst voor te schieten. Midden in een park in Sydney hebben we met zijn allen geluncht en kwam er nog een meneertje wat vertellen over een paar excursies die we kunnen doen. Terug bij het hostel afgesproken vanavond gezamenlijk pasta te koken en eten. Ik heb net even met Yash gebeld. Kan nu gewoon gratis en we hebben geen last van tijdsverschil! Over twee weken zie ik haar in Brisbane, maar vanavond eerst maar eens plannen maken voor komende week, want ik ben er inmiddels achter dat ik Cairns niet ga redden omdat het gewoon te ver weg is en zonde van alle reistijd (en kosten). De rest van de groep is ook al plannen aan het maken en werk aan het zoeken, maar nog weinig hebben duidelijk plan. Hoort er bij om gewoon maar te doen wat op je pad komt hier. En dat vind ik wel fijn. Wilde eigenlijk plannen maken maar ik was te moe om nog te kunnen nadenken. Omdat ik mijn kamerpas had gesloopt even gewacht tot een Roomie me kwam bevrijden en toen na een koude douche lekker gaan slapen. Soms wel stom dat de rest zoveel langer blijft, of wel een werkvisum heeft. Als ik al die wensen van anderen hoor voelt dit soms een beetje aan als een budget vakantie. Maar dan wel een super gave en toch nog redelijk lange budget vakantie gelukkig ;).
Wat ik nog moet kopen/fixen:
- slippers
- zonnebril
- bidon
- pen
- klein tasje voor douchespullen of mee te nemen naar het strand
Zaterdag 12 december - Sydney dag 3
rond half 8 in de ochtend vertrokken naar The Blue Mountains. Ongeveer 2,5 uur rijden vanaf ons hostel met onze Aussie tourguide die in elke zin minstens vijf keer FUCK zegt. Blue Mountains is een prachtig natuurgebied net zo groot als Belgie met natuurlijk bergen. Ze zijn natuurlijk niet echt blauw, maar wanneer de zon er op schijnt willen ze van veraf nog wel eens een blauwe gloed hebben. Omdat we vandaag veel gaan wandelen ben ik blij dat het 'niet zo warm' is. Het is nog een hele sportieve klus om al die paden te bewandelen en ik heb een hoop caloriën verbrand tijdens alle beklimmingen en afdalingen. Het was echt chill om te wandelen. Ik kan ook echt genieten van het uitzicht. Vanzelfsprekend duizend foto's gemaakt van een stukje berg (the three sisters), want ik wil natuurlijk wel de tourist uithangen.
Omdat ik natuurlijk altijd super verantwoord om ga met mijn lichaam heb ik me goed ingesmeerd. De helft van mijn zonnebrand is al op. Naast de Blue Mountains hebben we ook het Featherdale wildlife Parc bezocht. Hier vond mijn eerste ontmoeting met Aussie animals plaats. Op de miljoenen vliegen die echt super asociaal zijn na. Die beesten hier vallen je lastig, niet normaal. Ik heb natuurlijk mijn eerste bucketlist puntje maar meteen uitgevoerd. De profielfoto met een Kangaroo is binnen. Beetje zielig misschien. De kangaroos zagen er aardig platgespoten uit en waren lang niet zo levendig als de kangaroos die wel de vrijheid hadden om weg te vluchten in een hokje. Ik heb toch maar meegedaan met de fotoshoot met de koalas en kangaroos geaaid, maar of die beesten daar blij mee zijn, weet ik niet. Wel was ik familie met de Kangaroo want ik heb ook mijn buideltasje mee, waar ik al mijn belangrijke dingen in kan bewaren. Scheelt al weer sjouwen met een tas.
Misschien leuk om te weten dat ze hier in Australië niet aan prullenbakken doen. Je loopt altijd een uur rond te zeulen met je afval voordat je misschien een plek tegenkomt waar er een te vinden is. In Nederland betekend dit dat het een teringzooi zou zijn overal, maar hier is iedereen zo netjes en beleefd dat ze dat niet doen. Australiers zijn trouwens ook erg aardig en behulpzaam. Mensen maken graag een praatje met je, helpen je graag als dat nodig is en personeel lijkt gewoon zin te hebben in hun werk en te genieten. Ik heb nu al meer met kassapersoneel gepraat als in de afgelopen 22 jaar. Oh en mensen gaan hier ook netjes in de rij staan voor bijvoorbeeld de bus, daar waar in Nederland spontaan de pleuris uitbreekt als er een bus komt aanrijden.
Vanavond gaan we pizza eten en daarna stappen in Manly. Blijkbaar moet je er fatsoenlijk uitzien, anders kom je niet binnen. Slippers zijn verboden. Mannen mogen geen Nikes aan en vrouwen liever ook niet. Mannen moeten een lange broek, vrouwen het liefst zonder broek (naakte vrouwen equals fatsoenlijk). Drank is te duur, maar dat komt goed uit want als je dronken over komt kom je de kroeg niet in, of wordt je er al uitgezet. Ik ga snel even kijken of ik een GeordieShore achtige outfit kan bouwen en hopen dat allstars wel geaccepteerd worden. Ik ben namelijk mijn naaldhakken vergeten mee te nemen :').
In verband met budget vakantie maar vriendjes gezocht die een pizza wilde delen en gevonden. Scheelt al weer 4 dollar. Met het oog op mijn budgetvakantie: Ik ben mijn eerste vijftig dollar al weer kwijt geraakt. Spoorloos. Dus lekker bezig. Daar had ik vijf pizza's van kunnen eten. Wel heb ik nog één Strongbow Pear cider gehaald (want lekker) en een blikje cola (want cravings) en heb ik vanochtend een kop koffie gehaald (want noodzakelijk).
Mijn bucketlijstje met plaatsten die ik wil bezoeken:
* Fraser Island
* Tasmanie
* Australian Open
* Canberra
* Whitsundays
* Kangaroo Island
* Great Ocean Road
* Great Barrier Reef
* Byron Bay
* Brisbane
* Auckland NZ
* Melbourne
* Adelaide
Zondag 13 december - Sydney dag 4
Mislukt. Ik ben niet uitgeweest. Ik had al weinig kracht voor, maar toen twee roomies zeiden dat ze thuis bleven, klonk dat als een super goed idee. Nu had ik tijd om wat dingetjes op te zoeken- al viel dat uiteindelijk ook weer tegen door de lichamelijk aftakeling waar ik de afgelopen paar dagen last van heb- en kon ik eens proberen meer dan acht uur slaap te pakken, want de wekker zou 'pas' half 8 afgaan. Bovendien was ik dan niet de enige Sjaak Afhaak. Ik ben zeker niet de enige die echt super moe is 's avonds. Toch nog een beetje last van de jetlag. Vroeg opstaan lukt me nog steeds wel goed en met slechts een klein beetje moeite werk ik mijn droge brood naar binnen (dat ik nu trouwens maar in de toaster gooi die in de keuken staat). Mijn keeltyfus wordt met de dag erger en de airco van het vliegtuig heeft een hoop mensen verkouden gemaakt. Lekker aan het snotteren met zijn allen. Gisteren avond nog poging gedaan tot het kopen van Nieuwjaarstickets. Werd me toch wel aangeraden, want in de stad is het super druk en als het vol is wordt de boel gewoon afgezet en heb je pech. Een aantal anderen gaven aan ook wel een kaartje te willen kopen voor een van de vele betaalde locaties. Er mag alleen geen alcohol worden gedronken - dus huilen met de pet op. Maar met het oog op mijn budget... :p en bovendien krijg ik zo misschien nog wat mee van het vuurwerk. Anyways; kaartje kopen is mislukt want ik ben natuurlijk de pincode van mijn creditcard kwijt. Net het thuisfront bericht gedaan en hopen dat iemand hem kan vinden.. xD
Een wandeling wandeling bij Manly Beach stond vandaag op de planning. Toen ik bij het onbtijt al die vermoeide gezichtjes zag, werd ik spontaan vrolijk. Na me weer goed te hebben ingesmeerd vertrokken we. Na ons tochtje langs de kust en door de duinen zijn we met een groepje nog even verdwaald geraakt. Een goed moment om mooie selfies te maken van onszelf op een cliff. De reisleiding had ons natuurlijk verboden om over hekjes heen te klimmen. Op de terugweg langs manly beach bij de locale Aldi(!) eventjes boodschappen gedaan, want we zouden 's avonds wraps gaan eten met zijn allen. Voor het eten nog snel even ECHT naar het strand geweest, want ik had na vier dagen Australie nog steeds geen zee en strandzand aangeraakt.
Vandaag heb ik mijn eerste echte poging gedaan om mijn blog te schrijven. Maar met deze wi-fi in dit hostel duurt het per foto ongeveer een kwartier om te uploaden. Ik heb er natuurlijk al weer 300+ gemaakt, dus laat maar. Ook ben ik er nu officeel achter dat een Tablet schraal is met slechte wi-fi. Dus in plaats van mijn blog maar mijn reisvervolg geboekt. 21 december heb ik met Yash afgesproken in Brisbane dus ik moet richting het noorden. Samen met Ilze uit de groep ga ik dinsdag naar Newcastle. Het hostel is geboekt. Hoe we er komen zien we dinsdag ochtend wel denk ik. We hebben dus maar meteen een nachtje bijgeboekt van maandag op dinsdag, vooral omdat we maandag pas laat terug zijn.
Maandag 14 December - Sydney dag 5
Laatste dag met de oorspronkelijke groep. de wekker ging om half 5 en we zijn op weg naar het surfkamp. Omdat het in Nederland ook nog niet heel laat is, heb ik mooi kunnen socializen in de bijna drie uur durende busrit. Aangezien ik 5gb internet heb, heb ik maar even geskypt met mijn zusje. Sydney is echt groot. Na twee uur rijden ben je nogsteeds in Sydney, maar dan aan de andere kant. Tijdens onze stop wederom langs een fancy koffietentje gereden. Ze kennen hier echt goede koffie. Duurt wel even om te maken, maar dan heb je ook wat. Ik ben gisteren ondanks het smeren toch nog best verbrand op mijn schouders. Gelukkig heb ik met surfen een wetsuit aan, dus daar zal ik geen last van hebben. Het is vandaag ongeveer 28 graden en erg zonnig. En Farmbeach ziet er prachtig uit en is een erg rustig surfstrandje met golven die blijkbaar perfect zijn voor beginners. Na een korte introductie mochten we het zelf proberen. Na een paar uur blijven proberen kan ik mededelen dat ik nog steeds niet kan surfen, maar ik heb toch zeker een aantal meters gemaakt terwijl ik op het surfboard stond. Ik hoop nu dat ik nog ergens een foto tegen kom als bewijs, maar ik ben er bang voor. Van al het peddelen en steeds opnieuw proberen veranderden mijn ledematen in spaghetti. Het was een flinke work-out. Nu - anderhalve dag later - zit ik met flinke spierpijn in mijn armen en trillende beentjes dit verhaal te typen. Ook heb ik hier en daar een blauwe plek opgelopen en zijn mijn voeten, handen en neus en scheiding verbrand. Gelukkig lang niet zo erg zoals een aantal van de groep die haast paars van kleur waren. Ik heb er in ieder geval geen last van. Eenmaal terug snel boodschapjes gedaan en mijn eerste bakje noodles van deze vakantie is een feit. Watermeloen als toetje maakt een hoop goed. Wel een beetje jammer dat ik heel erg last had van mijn ogen. vijf uur lang tranen met tuiten en kon geen licht verdragen. Getwijfeld of ik langs de huisartsenpost moest, maar ik gokte er op dat mijn ogen waren verbrand en dus moesten herstellen. Na oogdruppels voor zon zee en strand problemen te hebben gekocht kon ik voor ik naar bed ging al weer met een karbonkelhoofd wat zien zonder zonnebril op mijn neus.
Ik ben alweer mijn waterflesje kwijt. Ik weet niet wat ik met die dingen doe. Voor de vierde keer maar een nieuwe halen dus.
Dinsdag 15 december. New Castle dag 1
Vandaag uitgechecked. Lekker cheap bananenpannekoeken gemaakt en geprobeerd alles weer in mijn tas te krijgen. Uiteindelijk niet al te laat naar Newcastle vertrokken. Echt 0,0 verstand van het openbaar vervoer hier in dit land, en om het moeilijker te maken wordt in bussen ook niet aangegeven bij welke halte je bent. Gelukkig alle drie de overstappen wonderbaarlijk gehaald en zonder al te veel moeite ons Hostel in Newcastle gevonden. Er is hier eigenlijk niet zo veel te doen. We hebben rondgewandeld maar het is niet op toeristen gericht. Wel hebben nog wel even een potje spontaan gevoetbald met een paar Aussies. Verder maar door de heuvelachtige straten gewandeld op zoek naar een niet al te duur eettentje. Ik ga trouwens nooit auto rijden hiero. Levensgevaarlijk. Voor bedtijd snel even een te duur hostel in Byron Bay en Nimbin geboekt en de Greyhound bustickets zijn ook binnen, Dus daar zal ik de komende dagen vertoeven voor ik verder reis naar Brisbnane. Ik hoop wel dat het weer een beetje opknapt want op dit moment is het nauwelijks twintig graden en bewolkt en regenachtig. Maar verder zal ik niet klagen want er zijn mensen die het slechter hebben. ;)
Gefeliciteerd wanneer je dit boekwerk hebt uitgelezen. Je krijgt een sticker van me wanneer ik terug kom. Joe, groetjes en doe me eens een een berichtje, want ik wil ook op de hoogte gehouden worden wat er in Holland allemaal gebeurd! Cheers ;)
Na bijna 48 uur onderweg te zijn eindelijk Australië bereikt. Papa, Mama, Aniek en Kim hebben me naar schiphol gebracht en uitgezwaaid en me vervolgens gedumpt en aan mijn lot overgelaten (grapje). Een kwartier te laat (heuj), om half elf 's ochtends, kwam ik aan op de afgesproken locatie waar ik tussen alle meegebrachte vrienden en familie moeite had om mijn mede-backpackers te onderscheiden en te herkennen. Ik wil benadrukken dat KIM SCHILDERINK tegen alle regels in als eerst begon te huilen waarna mama, Aniek en ik natuurlijk volgden. Het is helaas niet gelukt Kim in mijn backpack te stoppen. Een beetje ongemakkelijk liep ik vervolgens door de douane achter zeventien lotgenoten aan. zonder reisleiding. Pas op Sydney airport zal iemand ons weer komen oppikken dus succes met vliegen en overstappen en alles.
Tijdens de drie verschillende vluchten heb ik gelukkig veel kunnen slapen - in tegenstelling tot een aantal anderen. Het vliegen was wel eng maar viel me niet eens tegen. Het eten en het slapen en de films zorgde ervoor dat ik me redelijk op mijn gemak voelde. Of ik het spannend vond dat mijn reis eindelijk was begonnen en of ik zenuwachtig was voor wat ik de komende weken allemaal ga doen? Nee, en dat heb ik nu nog steeds niet. Maar wel bang dat k uit de lucht werd geschoten of een vlucht zou missen of niet het land zou binnenkomen. De vlucht van Bangkok naar Taipei was wel minder fijn. Erg veel turbulentie. Ik was niet de enige die er misselijk van werd. Toen we eindelijk in Taipei waren hadden we een stop van ongeveer tien uur en werden we naar een hotel gebracht. In het hotel aangekomen hadden we uiteindelijk een schrale vijf uur ofzo over om even te douchen en de oogjes dicht te doen voordat we werden opgehaald. Het weer was ook nog eens regenachtig dus ik moet nog even verzinnen hoe en of ik op de terugreis in mijn eentje elf uur tussenstop ga overleven. Omdat ik nog misselijk was van de vlucht, maar wel honger -Of toch misselijk van de honger?- had in iets anders dan vliegtuigvoedsel (had inmiddels binnen 24 uur al vier keer chinees gegeten). Reden genoeg voor een colaatje en chickenburger bij de burgerking op het airport. We moesten toch nog bijna drie uur wachten voordat we weer konden boarden. Ik moet me trouwens gedragen in Taiwan, want ik moest vingerafdrukken en een irisscan doen om het land binnen te komen. En Aziaten lijken allemnaal op elkaar, maar dat wist ik al.
De reis duurde in totaal van vliegveld tot vliegveld circa veertig uur, waarvan we 25 uur in een vliegtuig hebben gezeten. Één uur hiervan hebben we stilgestaan op Taipei. Ik werd wakker en vond het al een fijne rustige vlucht, maar toen bleek dus dat we nog niet eens vertrokken waren. Uiteindeijk de hele reis geen tablet, e-reader, boek, tijdschrift of Nintendo aangeraakt. Naast eten en slapen heb ik zes films gekeken: Noach, Divergent, Dawn of the planets of the Apes, Vacation, Man of Steel en Trancendent. Volgende keer hoef ik dus niet zo veel mee te sjouwen. Ik heb nog wel een Chinees biertje geprobeerd, want het was toch all-inclusive.
Wat een opluchting toen we eindelijk in Sydney waren geland om donderdagmiddag 13:00 Australische tijd. . Voor ik het wist was ik al langs de douane heen. Bij Borderpatrol op tv komen ze veel strenger over, maar dat vond ik wel meevallen. We werden opgepikt en maakte kennis met onze eerste Australian Backpackers reisleiding. Super chill ritje door Sydney gehad. Ik werd direct vrolijk van het mooie weer. We moesten even langs een uitkijkpunt op Sydney Opera House om een groepsfoto te maken, zodat Australian Backpackers weer een beetje reclame kan maken op Facebook. Daarna door naar ons hostel op Collaroy Beach dat trouwens super chill is. Gelukkig zit ik er met oud en nieuw weer en voor ik na Nieuw Zeeland vlieg ook, dus dikke prima.
Daarna de verplichte uitleg aangehoord en wat papierwerk ingevuld. Australische simkaart ontvangen met 5gb data. Dus vandaar dat ik hele dagen nog bereikbaar ben, want anders krijg ik het nooit op. Na de kamerindeling mijn tas uitgepakt op een kamer waar ik met nog vijf andere dames uit onze eigen groep de komende paar nachten zal mogen verblijven. Even aclimatiseren en mensen laten weten dat ik veilig was aangekomen en toen was het al weer tijd voor de barbecue. Heerlijk weer. Gek te bedenken dat het bijna kerstmis is en dat ik in december nog aan het barbecuen ben. Nog even gekletst en spelletjes gedaan en toen na een douche tevreden en uitgeput het stapelbed ingeklommen. Oordopjes in zodat ik heerlijk in coma kan blijven tegen de snurkers en papagaaien. En blijkbaar snurkte ik zelf het hardst! ^^
Vrijdag 11 december - Sydney dag 2 Lekker fit wakker geworden, wat raar is want normaa ben ik dat nooit om zes uur in de ochtend. Een Jetlag kan dus ook positief zijn, want aangezien het nu pas acht uur in de avond is in Nederland ben ik natuurlijk topfit. Dag twee staat bij Australian Backpackers bekend als de regeldag. Na een gezamenlijk ontbijt - simpel maar doeltreffend - met het openbaar vervoer naar het centrum van Sydney. De Opalcard met daarop saldo ter waarde van dertig dollar was al voor ons geregeld. Na een busrit hebben we nog een stuk met de Ferry (boot dus) afgelegd. Het meer in Sydney is gigantisch. Een ferry is niet snel, maar door de drukke stad om het meer heen rijden kan nauwelijks sneller zijn dan met de boot er gewoon doorheen. En natuurlijk weer prachtig uitzicht en een lekker zonnetje er bij. Met een temperatuur van 24 graden om 8 uur 's ochtends beloofde het al een warme dag te worden. Goed momemt om mensen te spammen met mooie fotos, van het boottochtje met uitzicht op de Harbour Bridge en het Opera house, en het zonnetje er bij.
We hebben onze bankpassen geactiveerd en geld gepind en gestort. Dit is goedkoper dan geld pinnen met je Nederlandse bankpas, omdat je dan transactiekosten moet betalen. Bovendien kun je bijna nergens terecht met je Nederlandse bankpas. Ik heb nog verhalen aangehoord over het huren van een auto of het terug vragen van je belastingen en pensioen, maar deze zijn natuurlijk (nog niet) op mij van toepassing. Ook hebben we onze Medicare pas aangevraagd. Mochten we een keer veel geld moeten betalen voor de verzekering, dan zullen zij direct uitbetalen en hoef ik dat niet zelf eerst voor te schieten. Midden in een park in Sydney hebben we met zijn allen geluncht en kwam er nog een meneertje wat vertellen over een paar excursies die we kunnen doen. Terug bij het hostel afgesproken vanavond gezamenlijk pasta te koken en eten. Ik heb net even met Yash gebeld. Kan nu gewoon gratis en we hebben geen last van tijdsverschil! Over twee weken zie ik haar in Brisbane, maar vanavond eerst maar eens plannen maken voor komende week, want ik ben er inmiddels achter dat ik Cairns niet ga redden omdat het gewoon te ver weg is en zonde van alle reistijd (en kosten). De rest van de groep is ook al plannen aan het maken en werk aan het zoeken, maar nog weinig hebben duidelijk plan. Hoort er bij om gewoon maar te doen wat op je pad komt hier. En dat vind ik wel fijn. Wilde eigenlijk plannen maken maar ik was te moe om nog te kunnen nadenken. Omdat ik mijn kamerpas had gesloopt even gewacht tot een Roomie me kwam bevrijden en toen na een koude douche lekker gaan slapen. Soms wel stom dat de rest zoveel langer blijft, of wel een werkvisum heeft. Als ik al die wensen van anderen hoor voelt dit soms een beetje aan als een budget vakantie. Maar dan wel een super gave en toch nog redelijk lange budget vakantie gelukkig ;).
Wat ik nog moet kopen/fixen:
- slippers
- zonnebril
- bidon
- pen
- klein tasje voor douchespullen of mee te nemen naar het strand
Zaterdag 12 december - Sydney dag 3
rond half 8 in de ochtend vertrokken naar The Blue Mountains. Ongeveer 2,5 uur rijden vanaf ons hostel met onze Aussie tourguide die in elke zin minstens vijf keer FUCK zegt. Blue Mountains is een prachtig natuurgebied net zo groot als Belgie met natuurlijk bergen. Ze zijn natuurlijk niet echt blauw, maar wanneer de zon er op schijnt willen ze van veraf nog wel eens een blauwe gloed hebben. Omdat we vandaag veel gaan wandelen ben ik blij dat het 'niet zo warm' is. Het is nog een hele sportieve klus om al die paden te bewandelen en ik heb een hoop caloriën verbrand tijdens alle beklimmingen en afdalingen. Het was echt chill om te wandelen. Ik kan ook echt genieten van het uitzicht. Vanzelfsprekend duizend foto's gemaakt van een stukje berg (the three sisters), want ik wil natuurlijk wel de tourist uithangen.
Omdat ik natuurlijk altijd super verantwoord om ga met mijn lichaam heb ik me goed ingesmeerd. De helft van mijn zonnebrand is al op. Naast de Blue Mountains hebben we ook het Featherdale wildlife Parc bezocht. Hier vond mijn eerste ontmoeting met Aussie animals plaats. Op de miljoenen vliegen die echt super asociaal zijn na. Die beesten hier vallen je lastig, niet normaal. Ik heb natuurlijk mijn eerste bucketlist puntje maar meteen uitgevoerd. De profielfoto met een Kangaroo is binnen. Beetje zielig misschien. De kangaroos zagen er aardig platgespoten uit en waren lang niet zo levendig als de kangaroos die wel de vrijheid hadden om weg te vluchten in een hokje. Ik heb toch maar meegedaan met de fotoshoot met de koalas en kangaroos geaaid, maar of die beesten daar blij mee zijn, weet ik niet. Wel was ik familie met de Kangaroo want ik heb ook mijn buideltasje mee, waar ik al mijn belangrijke dingen in kan bewaren. Scheelt al weer sjouwen met een tas.
Misschien leuk om te weten dat ze hier in Australië niet aan prullenbakken doen. Je loopt altijd een uur rond te zeulen met je afval voordat je misschien een plek tegenkomt waar er een te vinden is. In Nederland betekend dit dat het een teringzooi zou zijn overal, maar hier is iedereen zo netjes en beleefd dat ze dat niet doen. Australiers zijn trouwens ook erg aardig en behulpzaam. Mensen maken graag een praatje met je, helpen je graag als dat nodig is en personeel lijkt gewoon zin te hebben in hun werk en te genieten. Ik heb nu al meer met kassapersoneel gepraat als in de afgelopen 22 jaar. Oh en mensen gaan hier ook netjes in de rij staan voor bijvoorbeeld de bus, daar waar in Nederland spontaan de pleuris uitbreekt als er een bus komt aanrijden.
Vanavond gaan we pizza eten en daarna stappen in Manly. Blijkbaar moet je er fatsoenlijk uitzien, anders kom je niet binnen. Slippers zijn verboden. Mannen mogen geen Nikes aan en vrouwen liever ook niet. Mannen moeten een lange broek, vrouwen het liefst zonder broek (naakte vrouwen equals fatsoenlijk). Drank is te duur, maar dat komt goed uit want als je dronken over komt kom je de kroeg niet in, of wordt je er al uitgezet. Ik ga snel even kijken of ik een GeordieShore achtige outfit kan bouwen en hopen dat allstars wel geaccepteerd worden. Ik ben namelijk mijn naaldhakken vergeten mee te nemen :').
In verband met budget vakantie maar vriendjes gezocht die een pizza wilde delen en gevonden. Scheelt al weer 4 dollar. Met het oog op mijn budgetvakantie: Ik ben mijn eerste vijftig dollar al weer kwijt geraakt. Spoorloos. Dus lekker bezig. Daar had ik vijf pizza's van kunnen eten. Wel heb ik nog één Strongbow Pear cider gehaald (want lekker) en een blikje cola (want cravings) en heb ik vanochtend een kop koffie gehaald (want noodzakelijk).
Mijn bucketlijstje met plaatsten die ik wil bezoeken:
* Fraser Island
* Tasmanie
* Australian Open
* Canberra
* Whitsundays
* Kangaroo Island
* Great Ocean Road
* Great Barrier Reef
* Byron Bay
* Brisbane
* Auckland NZ
* Melbourne
* Adelaide
Zondag 13 december - Sydney dag 4
Mislukt. Ik ben niet uitgeweest. Ik had al weinig kracht voor, maar toen twee roomies zeiden dat ze thuis bleven, klonk dat als een super goed idee. Nu had ik tijd om wat dingetjes op te zoeken- al viel dat uiteindelijk ook weer tegen door de lichamelijk aftakeling waar ik de afgelopen paar dagen last van heb- en kon ik eens proberen meer dan acht uur slaap te pakken, want de wekker zou 'pas' half 8 afgaan. Bovendien was ik dan niet de enige Sjaak Afhaak. Ik ben zeker niet de enige die echt super moe is 's avonds. Toch nog een beetje last van de jetlag. Vroeg opstaan lukt me nog steeds wel goed en met slechts een klein beetje moeite werk ik mijn droge brood naar binnen (dat ik nu trouwens maar in de toaster gooi die in de keuken staat). Mijn keeltyfus wordt met de dag erger en de airco van het vliegtuig heeft een hoop mensen verkouden gemaakt. Lekker aan het snotteren met zijn allen. Gisteren avond nog poging gedaan tot het kopen van Nieuwjaarstickets. Werd me toch wel aangeraden, want in de stad is het super druk en als het vol is wordt de boel gewoon afgezet en heb je pech. Een aantal anderen gaven aan ook wel een kaartje te willen kopen voor een van de vele betaalde locaties. Er mag alleen geen alcohol worden gedronken - dus huilen met de pet op. Maar met het oog op mijn budget... :p en bovendien krijg ik zo misschien nog wat mee van het vuurwerk. Anyways; kaartje kopen is mislukt want ik ben natuurlijk de pincode van mijn creditcard kwijt. Net het thuisfront bericht gedaan en hopen dat iemand hem kan vinden.. xD
Een wandeling wandeling bij Manly Beach stond vandaag op de planning. Toen ik bij het onbtijt al die vermoeide gezichtjes zag, werd ik spontaan vrolijk. Na me weer goed te hebben ingesmeerd vertrokken we. Na ons tochtje langs de kust en door de duinen zijn we met een groepje nog even verdwaald geraakt. Een goed moment om mooie selfies te maken van onszelf op een cliff. De reisleiding had ons natuurlijk verboden om over hekjes heen te klimmen. Op de terugweg langs manly beach bij de locale Aldi(!) eventjes boodschappen gedaan, want we zouden 's avonds wraps gaan eten met zijn allen. Voor het eten nog snel even ECHT naar het strand geweest, want ik had na vier dagen Australie nog steeds geen zee en strandzand aangeraakt.
Vandaag heb ik mijn eerste echte poging gedaan om mijn blog te schrijven. Maar met deze wi-fi in dit hostel duurt het per foto ongeveer een kwartier om te uploaden. Ik heb er natuurlijk al weer 300+ gemaakt, dus laat maar. Ook ben ik er nu officeel achter dat een Tablet schraal is met slechte wi-fi. Dus in plaats van mijn blog maar mijn reisvervolg geboekt. 21 december heb ik met Yash afgesproken in Brisbane dus ik moet richting het noorden. Samen met Ilze uit de groep ga ik dinsdag naar Newcastle. Het hostel is geboekt. Hoe we er komen zien we dinsdag ochtend wel denk ik. We hebben dus maar meteen een nachtje bijgeboekt van maandag op dinsdag, vooral omdat we maandag pas laat terug zijn.
Maandag 14 December - Sydney dag 5
Laatste dag met de oorspronkelijke groep. de wekker ging om half 5 en we zijn op weg naar het surfkamp. Omdat het in Nederland ook nog niet heel laat is, heb ik mooi kunnen socializen in de bijna drie uur durende busrit. Aangezien ik 5gb internet heb, heb ik maar even geskypt met mijn zusje. Sydney is echt groot. Na twee uur rijden ben je nogsteeds in Sydney, maar dan aan de andere kant. Tijdens onze stop wederom langs een fancy koffietentje gereden. Ze kennen hier echt goede koffie. Duurt wel even om te maken, maar dan heb je ook wat. Ik ben gisteren ondanks het smeren toch nog best verbrand op mijn schouders. Gelukkig heb ik met surfen een wetsuit aan, dus daar zal ik geen last van hebben. Het is vandaag ongeveer 28 graden en erg zonnig. En Farmbeach ziet er prachtig uit en is een erg rustig surfstrandje met golven die blijkbaar perfect zijn voor beginners. Na een korte introductie mochten we het zelf proberen. Na een paar uur blijven proberen kan ik mededelen dat ik nog steeds niet kan surfen, maar ik heb toch zeker een aantal meters gemaakt terwijl ik op het surfboard stond. Ik hoop nu dat ik nog ergens een foto tegen kom als bewijs, maar ik ben er bang voor. Van al het peddelen en steeds opnieuw proberen veranderden mijn ledematen in spaghetti. Het was een flinke work-out. Nu - anderhalve dag later - zit ik met flinke spierpijn in mijn armen en trillende beentjes dit verhaal te typen. Ook heb ik hier en daar een blauwe plek opgelopen en zijn mijn voeten, handen en neus en scheiding verbrand. Gelukkig lang niet zo erg zoals een aantal van de groep die haast paars van kleur waren. Ik heb er in ieder geval geen last van. Eenmaal terug snel boodschapjes gedaan en mijn eerste bakje noodles van deze vakantie is een feit. Watermeloen als toetje maakt een hoop goed. Wel een beetje jammer dat ik heel erg last had van mijn ogen. vijf uur lang tranen met tuiten en kon geen licht verdragen. Getwijfeld of ik langs de huisartsenpost moest, maar ik gokte er op dat mijn ogen waren verbrand en dus moesten herstellen. Na oogdruppels voor zon zee en strand problemen te hebben gekocht kon ik voor ik naar bed ging al weer met een karbonkelhoofd wat zien zonder zonnebril op mijn neus.
Ik ben alweer mijn waterflesje kwijt. Ik weet niet wat ik met die dingen doe. Voor de vierde keer maar een nieuwe halen dus.
Dinsdag 15 december. New Castle dag 1
Vandaag uitgechecked. Lekker cheap bananenpannekoeken gemaakt en geprobeerd alles weer in mijn tas te krijgen. Uiteindelijk niet al te laat naar Newcastle vertrokken. Echt 0,0 verstand van het openbaar vervoer hier in dit land, en om het moeilijker te maken wordt in bussen ook niet aangegeven bij welke halte je bent. Gelukkig alle drie de overstappen wonderbaarlijk gehaald en zonder al te veel moeite ons Hostel in Newcastle gevonden. Er is hier eigenlijk niet zo veel te doen. We hebben rondgewandeld maar het is niet op toeristen gericht. Wel hebben nog wel even een potje spontaan gevoetbald met een paar Aussies. Verder maar door de heuvelachtige straten gewandeld op zoek naar een niet al te duur eettentje. Ik ga trouwens nooit auto rijden hiero. Levensgevaarlijk. Voor bedtijd snel even een te duur hostel in Byron Bay en Nimbin geboekt en de Greyhound bustickets zijn ook binnen, Dus daar zal ik de komende dagen vertoeven voor ik verder reis naar Brisbnane. Ik hoop wel dat het weer een beetje opknapt want op dit moment is het nauwelijks twintig graden en bewolkt en regenachtig. Maar verder zal ik niet klagen want er zijn mensen die het slechter hebben. ;)
Gefeliciteerd wanneer je dit boekwerk hebt uitgelezen. Je krijgt een sticker van me wanneer ik terug kom. Joe, groetjes en doe me eens een een berichtje, want ik wil ook op de hoogte gehouden worden wat er in Holland allemaal gebeurd! Cheers ;)
